Reaktif bağlanma bozukluğu

Reaktif bağlanma bozukluğu

Reaktif bağlanma bozukluğu

insanların başkalarıyla bağ kurmakta güçlük çektikleri psikiyatrik bir durumdur. Genellikle erken çocukluk çağı travmasının bir sonucudur. Erken duygusal bağlar kuramamak, bir çocuğun duygusal olarak başkalarıyla ilişki kurmayı bırakmasına ve davranış sorunları geliştirmesine neden olabilir.

-Yetimhanede büyümek,

-Sık sık değişen bakıcı,

-Annenin madde ve alkol kullanımı,

-İstenmeyen veya çok erken yaştaki gebelikler,

-Fiziksel ve duygusal reddedilme,

-Huzursuz, tutarsız veya ser aile ortamı ve tutumu,

-Ruhsal travmaları,

-Çocukluk çağında yaşanan cinsel, fiziksel, duygusal istismar Reaktif bağlanma bozukluğunun nedenlerindendir.

Bu çocuklar biraz büyüdüklerinde, semptomları genellikle iki genel modelden birine girer;

Birinci modelde çocuklar genellikle çevrelerinde olanların farkındadırlar, ancak tipik olarak dış uyaranlara tepki vermezler. Geri çekilir ve duygusal olarak tepkisizdir. Aile, Bakıcı veya başkalarından sevgi -şefkat istemeyebilirler, bunun yerine kendilerine kalmayı tercih ederler. İkinci modelde ise ; çocuklar yabancılara karşı aşırı arkadaşça davranabilirler, yaşlarından daha küçük davranarak, potansiyel olarak güvensiz bir şekilde başkalarından ilgi ve şefkat isteyebilirler.

Otizm  ve reaktif bağlanma bozukluğunun belirtileri birbirine çok benzer;

-Geç konuşma,

-Yönergelere uygun tepkide bulunmama,

-Sarılma ve dokunmaya karşı aşırı hassasiyet

-İletişim bozukluğu,

-Takıntılı davranışlar (sallanma, etrafında dönme vb),

-Donuk ve mutsuz yüz ifadesi,

-Sembolik oyunlar oynamama,

-Sosyal ortamlardan kaçınma,

-Göz teması kuramama,

-Rutin davranışlar reaktif bağlanma bozukluğunda görülür.

Tedavi için öncelikle durumun tanılanması ve olası nedenlerin belirlenmesi gerekir. Tedavi olmayan çocuklar ergenlik ve yetişkinlikte;

-Fiziksel temastan kaçınma

-Başkalarına şefkat veya ilgi göstermede zorluk

-Empati eksikliği

-Zayıf sosyal beceriler

-Başkalarıyla istikrarlı ilişkiler kurmakta zorluk

-Zayıf hafıza veya problem çözme becerileri gibi bilişsel problemler,

-Öfke problemleri,

-iş yaşamı sorunları,

-Madde ve alkol kullanımı,

-Depresyon ve anksiyete bozukluğu gibi ruhsal sorunlar yaşayabilir.

Tedavi her yaşta uygulanabilir. Ancak erken müdahale elbetteki daha fazla fayda sağlamaktadır. Ailenin, çocuğun bakımından sorumlu kişilerin, öğretmenlerin katılımı tedavi için çok önemlidir. Bu tanıyı almış birçok birey, zamanında aldığı eğitim ve tedaviyle normal gelişim gösteren akranlarına yetişebilmektedir.

Bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için hekiminize başvurunuz.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir